Ankara Esenboğa Havalimanı’ndan kalkan Anadolu Jet uçağı ile Batman Havaalanı’na yaklaşık 1 saat 10 dakika gibi bir sürede iniş yaptık.
***
Bu uçuş esnasında yaşadıklarımı hangi biçimde anlatırsam anlatayım kabus gibi bir yolculuk yaşadığım kesin.
Köy yollarında giden minibüslere benzettiğim uçak gerek yolcuları gerekse fiziki şartlarıyla beni ürkütmeyi başarmıştı.
İnişe geçmemizle beraber bölgenin bol akarsulu, düz arazilerini pencereden izlemeye başladım.
Daha önceden Şanlıurfa’ya kadar gelip daha öteye geçmemiştim. Bu yüzden Batman benim için büyük bir tecrübe olacaktı. Özellikle Van, Tatvan, Batman, Hasankeyf gibi yerler hakkında anlatılanlar ve geçmişte izlediklerim, dinlediklerim sebebiyle bölgeyi görme isteğim kat be kat artmıştı.
***
Uçağın inişi ile beraber uçaktaki yolcular bir anda hareketlendiler. Sabırsız bir millet olduğumuz yapılan anonslardan açıkça anlaşılıyordu. Israrla kemerlerin çözülmemesi gerektiği söylenirken herkes bir anda kemerlerini çözdü ve başlarının üstündeki dolaplardan eşyalarını almaya koyuldu.
Uçağın koridoru insan kalabalığı ile Pazar yerine dönerken kapıların açılması için homurtular arttı.
***
Batman Havaalanı’nı gözümde öyle bir canlandırmışım ki uçaktan inişim ile beraber yaşadığım şoku anlatamam.
Daha önceki havalimanı tecrübelerimden en kötü puanı Adana ve Kahramanmaraş Havalimanları’na veren ben, listemdeki havalimanları arasında –sanıyorum ki- uzun yıllar “son” sırada kalacak Batman Havaalanı’nı keşfediyordum.
Uçağa yanaşan merdivenlerle alana indikten sonra asker gözetiminde alanının dışına çıkartıldık. Yakınlarda ne bina ne de terminal filan yoktu.
Henüz şoku üzerimden atamazken asker fotoğraf çekmek yasak diyerek beni uyardı. Askere rağmen bir kare yakalayabilmiştim.
Meğer Batman Havaalanı askeri bir havaalanıymış!
Türk Havayolları ile yapılan anlaşma gereği sivil havacılığa açılmış.
Sivil havacılığa açılmış derken, havaalanında asker gözetiminde haftada birkaç uçuşun yapılmasına izin veriliyormuş.
Mercedes 302 model bir otobüse tıklım tıklım bindirilen yolcular sıcağın altında terminal binasına doğru yol almaya başlıyoruz. Elinde tüfek taşıyan askerlerde çevremizde.
Kendimi Orta Afrika ya da Latin Amerika ülkelerinden birine darbe yapmak için gelmiş biri olarak hissediyorum. O derece ciddi güvenlik önlemleri altında hareket ediyoruz! Etraf çöl gibi, pistin çevresindeki tali yoldan terminal binasına kadar hiçbir şey görmeden yol alıyoruz.
Son durak der gibi bir anonsla beraber otobüsten iniyoruz.
Havaalanının terminal binasına giriş yapıyoruz.
Batman Havaalanı’nda başlayan karmaşa ve komedi görüntüleri terminal binasında daha da vahim bir görüntüye dönüşüyor.
50 metrekarelik bir alanda valiz bekleyen yolcular, yerel markaların reklamlarına dayanmış 10 çocuklu aileler, dışarıdan camlara yaslanmış ve içeriyi görmeye çalışan yolcu yakınları…
Toplamda iki kapıdan oluşan havaalanı ile ilgili ilk izlenimlerim korkunç.
Traktör römorkuyla getirilen valizler üst üste yığılıyor!
Zaten yürüyen bant 2 metre uzunluğunda bile değil. Biri valizini almadığında valiz direkt olarak yere düşüyor.
O karmaşa içerisinde valizimi yere düşmeden almayı başarıyorum.
Beni karşılamak için dışarıda bekleyen Eren, Caner ve amcasıyla ilk izlenimlerimi paylaştıktan sonra Batman şehir merkezine doğru uzanıyoruz…
