Kendisi Seyahat Ederken Ekip Arkadaşlarını da Gezdiriyor

Yekta Özcan, İzmir Alsancak ve Bostanlı’da iki şubesi bulunan La Puerta’nın Baran Binboğa ve Candaş İnceer ile üç ortağından biri. La Puerta’yı işleten 3 ortağın ortak özelliği seyahat konusunda ilgili olmaları. Her biri minimum 80 ülke gören üçlünün seyahat kültürünün gelişmesine büyük katkıları var.

İlk yurt dışı seyahatini 23 yaşında yapan ve bu seyahatinden bir süre sonra Coşkun Aral’la tanışıp sohbet etme şansı bulan Yekta Özcan, Coşkun Aral’ın ‘’İyi güzel geziyorsun ama geç kalmışsın’’ sözlerinin ardından düşünmeye başladı. Dünyada yola düşenlerin 18-19 yaşında olduğunu fark eden Özcan, La Puerta çalışanlarından 6 ayını dolduranların tüm masraflarını karşılayarak yurt dışına götürdüklerini anlattı.

Seni kısaca tanıyabilir miyiz?

Ben Yekta Özcan. 4 yıldır İzmir’de yaşıyorum. Eskişehir’de başladığım işletmecilik hayatıma İzmir’de, La Puerta’da 2 ortağım ile devam ediyorum. İktisat mezunuyum. Mezun olur olmaz işletmeciliğe başladım.

Seyahat kültürü olan ve sık seyahat eden birçok insanın geçmişinde uzun yıllar bir şirkette çalışıp, ’Hayat bana vaat ettiklerini vermedi, ben de yollara düştüm’ gibi bir hikaye var. Benim böyle bir hikayem yok. 3 ortaklı bir işim olması nedeniyle seyahatlerimi istediğim gibi planlama özgürlüğüne sahibim.

İzmir’de Alsancak ve Bostanlı’da şubeleri olan La Puerta’dan bahsedebilir misin?

Eskişehir’de La Puerta benzeri bir iş yapıyorduk. Eskişehir’den ayrılıp İzmir’e yerleştikten sonra La Puerta ortaya çıktı. 3 ortak olarak her birimizin ortak özelliği dünyanın birçok ülkesine seyahat etmiş olmak. Minimum gezenimiz 80 ülke gördü. Gezerken hep aklınızda bir şeyler kalıyor.

Mekanımızı açarken şöyle bir konsept olsun, şunlara hitap edelim diye planlamadık. Yurt dışından topladığımız objelerle zenginleştirdiğimiz La Puerta’nın menüsüne yurt dışında yediğimiz ve sevdiğimiz yemeklerden de ekledik. Konuklarımızın profili konusunda bir sınırlama yok. Mekanlarımızdan biri Alsancak Bornova Sokağı’nda. Bu sokağa dair çeşitli önyargılar vardı. La Puerta’dan sonra önyargılar yavaş yavaş yok olmaya başladı.

Seyahatle tanışma hikayen nasıl oldu?

Yurt dışına ilk kez 23 yaşında çıktım. Yurt dışına çıktıktan 8-9 ay sonra Coşkun Aral’la tanışıp sohbet etme şansım oldu. Sohbet sırasında Coşkun Aral, kaç yaşındasın, nereye gittin, neler yaptın gibi sorular sordu. En sonunda da ’İyi güzel geziyorsun ama geç kalmışsın’ dedi. O zaman anlamamıştım neden böyle bir şey söylediğini ama çok sonra fark ettim ki dünyada yollara düşen insanların birçoğu 18-19 yaşında. Tüm dünya geziyor, biz Türkler gezmiyoruz.

Çocuklar aileleri tarafından rahat bırakılmıyor. Çocuk mesleğini eline alana kadar aile seyahat konusunda maddi ve manevi destek olmuyor. Ben de Coşkun Aral ile sohbetten bir süre sonra gerçekten seyahat konusunda geç kaldığımı anladım. Bu geç kalmayı fark ettikten sonra farklı yerleri görmek için hızlanma yaşadım. 2008’e kadar 40 ülkeye kadar gezdim. Skor olarak bakmıyorum. Saymıyorum aslında seyahat ettiğim yerleri.

Çok kısa süreli gezilerimiz de oldu aslında. Ama o gezilere çok katılmamaya çalışıyorum. 3 gün gittiğim yeri görmekten saymıyorum. 2 haftalığına Tayland, Vietnam, Kamboçya turları yapılıyor. Bu tip seyahatler bir ülke hakkında fikir sahibi olmak için yeterli değil.

Acele gezmeyi sevmiyorum. 1,5 yıl hiçbir yere gitmediğim dönemim de var. O dönem skora girme durumunu reddettiğim için seyahat etmedim. Sonra yeniden başladım. Meksika için 35 gün ayırabildim örneğin, çok daha fazla kalmak isterdim. Bu süre zarfında ülkenin ancak bir kısmını görebildim. Çok acele etmeden sindire sindire gezebildiğimi fark ettim.

La Puerta’nın çalışanları çok şanslı. Siz çalışanlarınızı gezdiren bir işletmesiniz. Bundan biraz bahseder misin?

Bu bir konsept değil, ödüllendirme mekanizması da değil. Ben işletmeciliğe başladığımda 25 yaşındaydım. Çalışanlarım da 21-22 yaşındaydı. Ben seyahat ediyorum, geziyorum, dönüyorum. Onlar nasıldı diye soruyor, ben de güzeldi diyorum. Bu durum belli bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.

Çalışanlarımızla aile, arkadaş gibiyiz. Seyahat ettiğimizde kendimizi geliştiriyoruz, tecrübe ediniyoruz, dünyaya bakış açımız değişiyor. Sonra geri dönüyoruz çalışanlar ve çalışma ortamı bambaşka bir yerde. Hadi beraber gezelim o zaman dedik. Maddi durumumuz yok dediler, bizim var dedik. Beraber gezmeye başladık. Bizde 6 ay çalışmış bir personel mutlaka beraber yapılan bir geziye katılıyor.

Pasaportunu, uçak biletini, konaklamasını karşılıyoruz. Yeme-içmenin bir kısmı, alkol, hediyelik eşya gibi kişisel harcamalar kendine kalıyor. Bunun dışında 3-4 günlük kişisel seyahatlerimizde çalışanlardan vizesi ya da yeşil pasaportu olanlara uçak biletini alıp, kendi seyahatimize davet ettiğimiz de oluyor.

Bugüne kadar iki şubemizde 80 çalışan bizimle seyahate çıktı. Ayrıca Balkanlara gezi yapıyoruz, bunlara biz gitmiyoruz. Çalışanların her şeyini ayarlıyoruz, 4’erli gruplarla 4 ülkeye 16 kişiyi gönderiyoruz. Bu seyahatlerin ardından çalışanlarımızın insanlarla olan diyalogları değişiyor, hoşgörülü ve mütevazi oluyor. Bizim çalışanlarımızda ukalalık gibi bir duygu yok. Seyahat ettikleri için bilgi sahibi oluyorlar, bilgi sahibi insan ukala olmaz. Çalışanların bir kısmı işe başlamadan önce böyle bir fırsatın olduğunun farkında. Bazıları ise çalışmaya başladıktan sonra öğreniyor. Keyifli bir çalışma ortamına sahibiz.

Seyahat kültürünü geliştirmeye çabalayan bir işletme olarak büyük bir iş başarmışsınız.

Çalışanlarla en son Senegal-Gambiya gezisi yaptık. O geziye katılanlar şu anda herhangi bir Afrika ülkesine ucuz bilet bakıyorlar. Afrika seyahati için para biriktirenler, Afrika müzikleri dinleyenler, Afrika biletlerini pahalı bulup yakın coğrafyayı araştıranları gördükçe seviniyoruz.

Bizim çocuklarda Alaçatı plajlarında takılma hevesi kalmadı. Bostanlı müdürümüz Gaziantep, Adana, Hatay seyahati yaptı en son. Gezmeyi seven birini görünce, gezmenin yapılabilirliğini görünce tutamıyorsunuz kendinizi. Herkesin aklında mezun olayım Almanya’ya İngiltere’ye gideyim hayalleri vardı geçmişte. Şimdi mezun olayım Tayland’da bile çalışıp yaşayabilirim, Kore ya da Hong Kong’a yerleşebilirim olasılıkları var. Dünya onlar için daha da büyüyor. İzmir’den, Avrupa’dan, belki Amerika’dan ibaret dünya büyük bir gezegene dönüştü. Yakında kafe olarak bir Senegal-Gambiya seyahat planımız daha var. Cape Verde de eklenecek bu kez.

La Puerta’nın bu kadar sevilmesinin sebebi nedir sence?

Genelde şehirlerde öğrencilerin mekanları var, ailelerin mekanları var, bunun dışında clublar var. Bu mekanlar arasında iyi yemek sunan, gençlerin oturabildiği, uygun fiyat da sunan fazla konsept yok. Bu tip mekanlar çoğu zaman turistik yerler oluyor. Bu mekanlara yerel halk gitmiyor maalesef.

Avrupa’da her şey pahalı olduğundan öğrencilerin gittiği mekanlar da çok salaş. Tabak yemeği yiyip, bira deneyebileceğiniz, fiyatların makul olduğu yerler yok. La Puerta’nın başarılı olmasının sebebi de bütün bu özellikleri bir arada sunması.

Son olarak söylemek istediklerin neler?

La Puerta’da dünyanın yarıdan fazlasını görmüş bir ekip var. Seyahat etmek isteyen, seyahatle ilgili aklına bir soru takılan, gitmek istediği destinasyonla ilgili bir şeyleri merak eden herkese kapımız açık. La Puerta’ya gelip bir şeyler danışabilir, tavsiye alabilirsiniz.

Popüler yerlere gitmek isteyenlerin bilgiye erişmesi daha kolay ancak, Afrika başta olmak üzere daha az ziyaret edilen yerlerle ilgili bilgiyi bizden alabilirsiniz. Yakında açacağımız bloğumuzda çalışanlarımızın seyahatlerinden izlenimlerini okuma şansınız da olacak. Bir ülke ya da şehirle ilgili en az 7-8 farklı bakış açısı La Puerta blogda olacak.