Yunanistan‘ın başkent Atina’dan sonra en büyük kenti olan Selanik (Thessaloniki), Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün doğduğu şehir olmasından dolayı Türkler için büyük önem taşıyor.
Yunanistan’ın Makedonya coğrafi bölgesinin başkenti olan Selanik, ülkenin kuzeydoğusunda, Ege Denizi’nde Selanik Körfezi’nin kıyısında konumlanıyor. 1912 Balkan Savaşları’nın ardından Yunanistan yönetimine geçen şehir, Balkan coğrafyasının en önemli tarihi, kültürel ve ticari merkezlerinden biri.

Selanik Hakkında Bilgiler
Bilinen tarihi geçmişi 2 bin yıldan uzun bir süreyi kapsayan Selanik, Roma Dönemi’nde metropolis, Bizans Dönemi’nde imparatorluğun en önemli ve en zengin ikinci şehri konumundaydı.
Roma, Bizans, Osmanlı ve Yahudi kültürel varlığının izlerini taşıyan kent, uzun yıllar boyunca farklı kültür, etnik köken ve dini inançtan insanın bir arada yaşadığı hoşgörü coğrafyası olarak anılıyordu.
Selanik’in Yunanca ismi Thessaloniki, Yunanca Thessalos ve Niki kelimelerinden oluşuyor. Thesally Zaferi’nde doğan kızına Thessalonike ismini veren Makedonya Kralı Filip, aynı zamanda Thessaloniki olarak anılan Selanik’in de bu zaferle adlandırılmasına neden olmuş. Selanik bazı kaynaklarda Salonika adıyla da anılıyor.
Selanik tarihi
Selanik’in ilk kez MÖ 315’te Makedonya Kralı Kassander tarafından günümüzdeki Thermi yakınlarında kurulduğu biliniyor. Kassander’in eşi, Büyük İskender’in kız kardeşi olan Thessalonike’nin adını alan Selanik, yıllar içerisinde Makedonya coğrafyasının en önemli liman kentine dönüştü.
168 yılında Roma Cumhuriyeti’nde bağımsız bir şehir olarak varlığını sürdüren Selanik, Roma ticaret yollarının üzerinden geçmesi nedeniyle bölgenin ticaret merkezi haline geldi. 476’da Roma İmparatorluğu’nun çöküşünden sonra Doğu Roma İmparatorluğu egemenliğine giren kent, bu imparatorluğun İstanbul’dan sonra en büyük ikinci şehri unvanını aldı.
1204’te Haçlıların işgal ettiği Selanik, 1224’te Epirus Despotu tarafından geri alındı. Bu yıllarda Bulgar işgaliyle karşılaşan şehir, uzun yıllar Bizans yönetiminde kaldı. 1342’de kısa süreli otonomluğa kavuşan Selanik, 1350’de tekrar Bizans yönetimi tarafından ele geçirildi. 1423’te Osmanlılara yardım etme karşılığında Venediklilere verilen kent, 1430’da Sultan II. Murad tarafından Osmanlı İmparatorluluğu’nun parçası haline geldi.

Osmanlı egemenliği döneminde Selanik’teki Yahudi ve Müslüman nüfusu artarken, şehrin çok kültürlü yapısının temelleri atıldı. İspanya’dan kovulan Yahudilerin bir kısmı Batı Anadolu’ya bir kısmı da Selanik’e yerleşti. Yeniçerilerin eğitim aldığı Yeniçeri Ocağı’nın da bulunduğu kent 1800’lü yılların sonunda aldığı yatırımlarla Avrupa’da hızla gelişen bir merkeze dönüştü.
1912 Balkan Savaşları sonunda Yunanistan’a geçen Selanik’te şehrin günümüzde en önemli tarihi yapıları arasında bulunan Beyaz Kule, Yunanistan’ın kenti ele geçirmesiyle birlikte sembolik bir vaftiz töreni ile beyaza boyandı. 1917’de çıkan yangınla Türklerin yaşadığı mahalleler tamamen yanarken, mübadele sonrasında yerleşik Türklerin tamamı Anadolu’ya gönderildi.
Selanik’in nüfusu
Yunanistan’ın ikinci en büyük kenti olan Selanik’in şehir merkezindeki nüfusu 350 bin civarında. Şehrin çevre yerleşim yerleriyle birlikte toplam nüfusu 850 bini geçiyor.
Selanik’te gezilecek görülecek yerler
Balkan coğrafyasının zengin kültürel ve tarihi geçmişine tanıklık eden Selanik’te çok sayıda gezilecek görülecek nokta var. Birçok kişinin İzmir’in ikiz kardeşi dediği Selanik’in körfez içerisinde kurulmuş olması, deniz kıyısındaki (Kordon’u) yürüyüş parkuru ve denize dik sokakları İzmir’i andırıyor.

Kenti ziyaret edenlerin mutlaka görmesi gereken yerler arasında Beyaz Kule, Galerius Zafer Kemeri (Kamara), Antik Forum, Rotunda, Hamza Bey Camii, Pazar Hamamı, Bezesteni Pazarı, Atatürk Evi, Selanik Arkeoloji Müzesi, Bizans Medeniyeti Müzesi ve Antik Yunan ve Bizans Alet Müzesi bulunuyor.
Selanik’te doğan Türkler
Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yanı sıra Selanik’te doğan ve başarılarıyla ses getiren çok sayıda isim var. Selanik’te doğan ünlü Türkler arasında Şair Nazım Hikmet, Tarihçi Afet İnan, Matematikçi Cahit Arf, General Refet Bele, Gazeteci Hasan Tahsin’i saymak mümkün.