Yunanistan’dan Makedonya’ya Kara Yoluyla Geçiş

Yunanistan‘dan Makedonya’ya (Kuzey Makedonya’ya arabayla geçme niyetindeyiz…

Selanik‘ten bir gece konaklamak üzere hareket ettiğimiz Ohrid‘e doğru yolculuğumuz sürerken telefonun harita uygulamasından aldığım üç alternatif yol güzergahından en az kilometreli olanını seçiyorum.

Büyük bir gururla, en iyi seçimi yaptığını düşünen ben, kendinden emin bir şekilde yolu tarif ederken bir süre sonra dağ, bayır, köy, ova derken yan yana iki arabanın geçemeyeceği patikalarda buluyoruz kendimizi.

Selanik sınırlarını terk ettikten sonra 283-260-254 seçeneklerinden 254 kilometreyi seçerek zaman tasarrufu yaptığımı düşünürken, aslında navigasyonun 283 kilometre olarak gösterdiği anayoldan olabildiğince uzaklaştığımı fark edip kendime bir türlü itiraf edemiyorum. (Siz siz olun Selanik’ten Veroia, Kozani, Niki güzergahını izleyin)

Babamın bu işte bir yanlışlık olmalı anlamına gelen farklı kelimeli cümlelerini duymazdan gelip ısrarla 254 kilometreyi tamamlamaya çalışıyoruz. Saatler geçerken sıcak ve kır yaşamının etkisiyle kendimizden geçiyoruz adeta.

Selanik’ten bir süre sonra geldiğimiz Edessa kenti bizim için önemli bir hedefi geride bıraktığımıza işaret ediyor. Ancak dört kişilik bir ailenin tatilde yanlarında taşımayı planladığı eşyaların tamamını bagajına alamayan arabamızın muhtelif yerlerindeki eşyalarla uzun yolculuk yapmak sıkıntı yaratıyor.

Ha geldik ha geleceğiz derken kah atıştırıyoruz, kah buzlu sularla kendimize gelmeye çalışıyoruz. Yunanistan ile Makedonya‘nın kara sınır kapısı Niki’ye yaklaştığımızı anlayınca bari biraz eğlenelim diyerek atıyoruz kendimizi pastoral yaşamın içine.

Özel ekipmanlarla yuvarlanmış ve tarlaların içerisinde eş uzaklıklara konumlandırılmış saman yığınlarının arasında koştururken arabadaki sıkıntılarımızı unutuyoruz. Zaman zaman iki arabanın yan yana geçebileceği oranda genişleyen bakımsız, köy yolu kıvamındaki ana yolda bizden başka bir araç sesi duyunca şaşıracak kadar yalnızız.

Tatilde olmanın dayanılmaz rahatlığıyla sinirlerimiz alınmış biçimde hareket ederken saman balyaları türlü fotoğraf karesine ev sahipliği yapıyor biz üstündeyken. Fazlaca oyalanmamıza içerleyen babam ha gayret deyip arabaya çağırınca tıpış tıpış arabaya biniyoruz.

Bilmem kaçıncı kez dinlemeye başladığımız Yeni Türkü müzikleri eşliğinde kır kokusunu içimize çekerken Yunanistan’ın Florina şehrine bağlı bir kasaba olan Niki Sınır Kapısı‘na geliyoruz.

Niki Sınır Kapısı: Yunanistan’dan Kuzey Makedonya’ya Geçiş 🇬🇷>🇲🇰

Arka arka sıralanan ve ağırlıklı olarak Bosna-Hersek, Sırbistan, Bulgaristan gibi Balkan ülkesi plakalı araçlara biz de dahil oluyoruz. Hemen arkamıza gelen Sakarya plakalı Türk şoförle Selanik’ten Niki’ye kadar olan yolculuğu dillendirince yanlış yoldan geldiğimizi tescilliyoruz bir kez daha.

Yunanistan vatandaşlarının Makedonya ile olan özel anlaşma neticesinde sadece kimlik belgeleriyle seyahat edebilme imkanına sahip olmaları Yunan plakalı araçlar için bir avantaja dönüşüyor kuyrukta.

Zira Yunan olmayan tüm otomobiller tek bir kuyrukta sıralanırken, otomobil dışındaki büyük araçlar diğer bir kuyrukta, Yunanlar ise bomboş olan en solda yer alıyor. Tüm bu kuyruğa ise tek bir gümrük görevlisi bakınca ister istemez zaman kaybı yaşanıyor.

Bizler pasaport ve araç belgelerimizle işlem yaptırmaya çalışırken o esnada gelen Yunan araçları kimliklerini gösteriyor ve her seferinde araya giren Yunanlar yüzünden 5 dakikalık iş en az 15 dakikada görülüyor.

Tüm bu bekleme süresi zaman konusunda çok tahammüllü olmayan babamı geriyor. Yunan gümrüksüz mağazasını hızla geçtikten sonra Makedonya’ya girdiğimizde bakarız düşüncesiyle basıyor gaza.

Medzhitlija (Меџитлија) Sınır Kapısı, Kuzey Makedonya 🇲🇰

Türklerin Manastır, Makedonların ise Bitola dediği kente 15 kilometre mesafede yer alan Medzhitlija (Меџитлија) Sınır Kapısı’ndan Makedonya’ya giriş yapabilmek için beklemeye koyuluyoruz bir kez daha.

Önde co-pilotluk yapan ben her sınır geçişinde 4 pasaport, yeşil sigorta ve uluslararası ehliyet belgelerini hazırlama önkabulüyle hızlı hızlı hareket ederken Makedon sınırından beklediğimizden de hızlı geçiyoruz.

Makedon polis belgelerimizi inceleyip ülkeye giriş izni verdikten sonra bizi karşılayan gümrük görevlisi “Neden geldiğiniz Makedonya’ya?” sorusuyla sıcak (!) bir karşılamada bulunuyor. Tüm bu gerginliğin arasında hayalini kurduğumuz gümrüksüz satış mağazasının da olmadığını görünce sinir küpü olup ya Allah diyoruz.

Yaklaşık 3,5 saatlik yolu, daha az kilometre gideceğiz diyerek 4 saati aşan bir sürede noktalarken, tasarruflu yolculuğumuz Makedonya’da turizmin başkenti olan Ohrid yönünde devam ediyor.

Bu yazı 2017 yılındaki İpsala, Selanik, Ohrid, Üsküp, Sofya, Edirne, İstanbul seyahatim sırasında yazılmıştır.