Dünya Genelinde Ülkeler ve Milli İçecekleri

Her ülke kendine has alkollü içecekleriyle tanınıyor. Her geçen gün artan gastronomi merakı birçok ülkenin milli içeceklerini takip eden seyahat kitlesini de oluşturuyor. Seyahat severler daha önceden tatmadıkları yiyecek ve içecekler için yolculuğa çıkıyor, ülkelerle özdeşleşen lezzetlerin tadına bakıyor.

Balkan ülkelerinden Bosna-Hersek, Slovenya, Makedonya ve Karadağ’da ‘Rakiya’ çok tüketilen bir içki. Türkiye‘nin milli içeceği olan rakı Osmanlı’nın Balkan egemenliği döneminde Balkan coğrafyasında hızla yayılmış.

Rakı yapımı ülkelere göre değişiyor ve her ülkenin kendine özel gizli göre bir formülü var; üzüm, erik ve anason kullanılıyor. Normal rakiyanın alkol oranı yüzde 40 iken, ev yapımı rakiyaların alkol oranı yüzde 50 ile yüzde 80 arasında değişiyor.

Bulgaristan’da sert ve etkili meyve rakıları sarımtrak renkli ve genellikle erik ve üzümden yapılır. Mastika, Targovitsche ve Pechterska isimleriyle bilinir.

Makedonya’da üzümden, anasonsuz, sarı ve beyaz rakıya mastika deniyor. Makedonya’da Mastika uzun bir geleneğe sahip bir içki türü. Bazı rivayetlere göre mastika bu bölgede üç asırdır üretiliyor.

Lübnan, Irak, Suriye, Türkiye, Balkanlar bu içkiye arak, rakı gibi isimler verirken, Yunanlılar uzo (ouzo), Fransızlar pastis demişler.

Fransa, İspanya ve Portekiz’de bu içki anis veya pastis ismiyle biliniyor. Yunanistan’da ise yaş üzümden üretilen rakıya uzo deniyor. Uzo Yunanistan’ın en popüler içeceğini temsil ediyor. Yunanistan’a gelen ve en az bir şişe bu sihirli aperatiften almayan turist yok denecek kadar az. Eski bir Yunan atasözü şöyle diyor: “Uzo ruhu yükseltmektedir” (Оuzo makes the spirit). En iyi uzo ise Midilli Adası’nda bulunuyor. Zaten uzonun anavatanı da Midilli.

Kuzey Avrupalılar’dan Polonyalılar, Ruslar, İskandinavlar arpa ve buğdaydaki nişastayı şekere çevirip, mayalayıp, daha sonra damıtıp votka (vodka) yapmışlar. Köylüler buğdayı soylulara vergi ödemek için ve ekmek yapmak için kullanınca, bir diğer nişasta kaynağı olan patatesten votka yapmak zorunda kalmışlar. Günümüzde Polonya’da patatesten votka yapma geleneği devam ediyor. İskandinavlar ise votkalarını kimyon veya dereotuyla lezzetlendirerek akuavit (akvavit) yapmışlar.

Almanlar kiraz, kaysı, elma gibi meyvelerin şekerini mayalayıp, ardından damıtıp şnaps (schnaps) yapmışlar. Batı Fransa kıyılarında ise elma püresindeki şekerden cider yapılmış, onun damıtılması ve fıçıda yıllandırılmayla kalvados (calvados) üretilmiş. İskoçlar arpayı maltlayıp, yani çimlendirip kavurup, sonra arpa nişastasını şekere çevirip, ardından mayalayıp bira üretmişler; birayı damıtıp, fıçılarda yıllandırıp viski (whisky) yapmışlar.

Amerikalılar ise arpa nişastası ile ulusal besin kaynakları olan mısır nişastasından elde ettikleri şekeri mayalayıp, damıtıp, fıçılarda dinlendirip Amerikan viskisi ve burbon viski (bourbon whiskey) üretmişler.